Huidkankers

NIET-MELANOMA HUIDKANKERS

 

Basaalcel of basocellulair carcinoom (BCC)

Een basocellulair carcinoom lijkt op een glanzend puistje dat langzaam groeit, of op een klein, pijnloos wondje dat niet geneest, soms omgeven door een verheven plooi. Het kan lijken op een kleine, witachtige zone, vergelijkbaar met een spontaan litteken, dat geleidelijk groeit. Het BCC is de meest voorkomende, weinig kwaadaardige, huidkanker die zich gewoonlijk op het gezicht ontwikkelt (neus, wangen, slapen, voorhoofd, oorschelpen), maar zich overal op het lichaam kan ontwikkelen.

 

Hoewel deze letsels worden ingedeeld onder de huidkankers, is de maligniteit van een BCC zeer beperkt en betreft het alleen een lokaal (ter hoogte van de huid) destructieve kanker zonder risico op uitzaaiing. Als ze echter niet worden behandeld, kunnen ze naburige huidzones aantasten. Een late diagnose kan dan ook leiden tot een uitgebreidere operatie, wat meer zichtbare littekens tot gevolg heeft.

 

Spinocellulair carcinoom (SCC)

Een spinocellulair carcinoom ziet er meestal uit als een wit-gele korst, die uiteindelijk begint te bloeden. Het kan ontstaan ​​door een onbehandelde actinische keratose. In tegenstelling tot basaalcelcarcinomen, kunnen spinocellulaire carcinomen metastaseren, maar over het algemeen zijn het niet erg agressieve tumoren en zijn metastasen zeer zeldzaam. Wanneer ze uitzaaien, doen ze dat meestal naar de dichtstbijzijnde lymfeklieren. Een SCC kan aanzienlijke schade veroorzaken als deze niet wordt behandeld.

 

De keuze van de behandeling hangt af van het type kanker (bevestigd door microscopische analyse na een huidbiopsie), de grootte van de tumor, de locatie, de leeftijd van de patiënt en zijn algemene toestand.

Kleine letsels worden gewoonlijk operatief verwijderd onder plaatselijke verdoving. Er bestaan verschillende ingrepen voor carcinomen: curettage, exerese, MOHS chirurgie. Fotodynamische therapie is een mogelijke behandeling bij bepaalde soorten oppervlakkige SCC's.

Als het type, de grootte en de plaats van de laesie het toelaten, vindt de interventie plaats binnen onze praktijk. Als de behandeling een grotere infrastructuur vereist, wordt de patiënt doorverwezen naar een ziekenhuis.

​

Na de behandeling is de kans op genezing erg groot. Mensen met een huidcarcinoom moeten regelmatig op controle bij de dermatoloog. Een huidkanker betekent dat de huid globaal beschadigd is door UV. Daarom bestaat de kans dat er een tweede huidkanker ontstaat.

 

MELANOMA

Melanoom is een potentieel zeer gevaarlijke huidkanker die zich ontwikkelt in de pigmentcellen van de huid (de melanocyten). Het kan ontstaan ​​in een moedervlek (naevus) of pigmentvlek, maar dat is niet altijd het geval. Melanomen kunnen zich overal in de huid ontwikkelen. Bij vrouwen komt het iets vaker voor op de benen, bij mannen op de romp. Melanoom is de meest agressieve vorm van huidkanker. Het is vaak te genezen als de tumor in een vroeg stadium wordt ontdekt. Sommige melanomen groeien echter snel en kunnen zich ook vrij vroeg verspreiden. Meestal gebeurt dat eerst naar de lymfeklieren die de huid van de tumor draineren. Soms verspreidt de kwaadaardige tumor zich via het bloed naar andere organen.

 

Het is belangrijk dat elke verandering in een pigmentvlek en elke nieuwe pigmentvlek - vooral als deze onregelmatig van kleur en vorm is, snel groeit en zich ontwikkelt na de leeftijd van 40 jaar - wordt getoond aan een arts en bij voorkeur aan een dermatoloog.

 

Als de dermatoloog een melanoom vermoedt, wordt het verdacht letsel verwijderd door volledige chirurgische resectie .Het letsel wordt vervolgens microscopisch onderzocht om de diagnose te bevestigen. De rest van de behandeling is afhankelijk van de grootte en dikte van het melanoom. Er moet een grondig klinisch onderzoek van de hele huid en aangrenzende lymfeklieren worden uitgevoerd. Soms worden ook scans gemaakt.

Een vroege diagnose is essentieel omdat melanoom in de beginfase een zeer gunstige prognose heeft. Als het verder kan evolueren bestaat het risico dat de kwaadaardige cellen zich naar de diepte verspreiden, resulterend in metastase. De prognose is in die fase veel minder gunstig.

​